TGIF is so passe.
Friday, July 11, 2008
...but so true. :D
What started as a disastrous week ended up being pretty great. I can't even tell why exactly I'm so happy. No, it's not Maam Beng's letting me report after all, nor is it the really amazing consistency of the Physics project data (I didn't expect it to be so much like we hoped it would be, which would be to make sense) that is the difference between being happy and not. :D
Look!!! See??? I ended all my past paragraphs with grinning smileys. Here I go again. :D
I think I finally completely realized that I have no reason to be unhappy when I have such a great God. :D
Ayun nanaman!!! :)) Ayan, laugh naman.
Some points of the week that I wasn't able to clearly blog about (because I was too busy ranting on about them):
-Nung Monday, hindi ako nakareport sa Filipino. Hindi ko nalagay sa CD yung Powerpoint ko dahil sa school ako gumawa, at kung sa bahay ako gumawa edi unfair and dishonest naman dahil pinagawa talaga kami sa school. So plano ko na lang buksan sa account ko yung file. Pero pumalpak at hindi mabuksan yung account ko. Ayun. Iniyakan ko yun. Pero nakareport pa rin ako kahapon, HIMALA at pinayagan ako magreport ni Maam Beng! Tapos nung nagreport na uli ako, pambihira, hindi mabuksan yung USB file. Buti na lang nag-to the rescue si Earl at nakaisip ng way mabuksan yung Powerpoint. At kinakalat niya na crush ko na daw siya. Oo na lang. I think dahil kasabay ko si
Iman Christian (I have to train myself out of calling him by his last name) na hindi rin nakareport, for the same reason din yata, akay nakalusot akong magreport ng late.
-Nakakuha po ako ng love letter. Iniyakan ko rin yan, diba people who saw me cry??? ;) Promise talaga, alam kong ang ikinabagsak lang ng grade ko ay carelessness ko. :(( Please help me pray for that one.
-Nabanggit ni Crush aka Earl kahapon sa Chinese, at nakapansin din ako, na kahapon naka-one month na kami sa school, July 10. Dahil yun pinarecite kami ng magkasunod kung kailan ang opening of classes at kung anong date nung araw na yun.
-Nakalusot kami kay Fuuuuuu!!! Walang kaming quiz ngayon; sa Monday na. :D Pero nawala ko yung lesson :)) hahanap pa ko ng magpapahiram na mapapaphotocopy.
-Natuwa talaga ako sa kinalabasan nung Physics na project. :)) Oo, dahil consistent yung data. Kasi ba naman, kung inconsistent pa yun edi mararamdaman ko nanamang may mali akong nagawa.
Quotes from Physics classes: :)) Wag kang tumawa, Sir.
"When we have more trials, we become more precise."
-Sir Desi, about being frustrated on experiments
Kit: (nagdadabog papasok ng AVR) Sir Dessiiiiiii!!! Reyna talaga ako ng malas. Nalaglag yung ruler ko. Pahiram. (I know Sir Desi was trying to say something like, "O, bakit?" around this time, pero masyado lang talaga akong maririri, in the words of my mom)
Sir Desi: O sige, ito, o.
Kit: Thank yooouuu.
(Palabas ng AVR kasabay si Maam Luz, nagdabog pa rin)
Sir Desi: O, Kit, wag kang iiyak (I think referring to my crying over the then-yesterday's love letter episode).
Kit: Exaj ka naman, Sir. Para magpapakamatay lang.
Maam Luz: Wow, pang-Hillstar! "Editor-in-Chief, jumps off roof!)
(After three trials, we get three consistent results)
Madz: O, Kit, alin piliin natin???
Kit: Yun(Pointing to the most believable trial), kasi cute yung result!!! (Wala akong naisip na word to express precise un-hifalutin-ly.)
Alfie: (gives me weird look) Ganun pala yun. (Turns to Supan) Hey, let's find the cute data!!!
Kit: Sir, consistent yung data namin!!!
Sir Desi: O, sino nga yung babaeng laging minamalas?
Kit: Akooo. Ano ka ba naman, Sir, si Madz yung sinuswerte.
Sir Desi: Grabe mo naman pahirapan sarili mo.
Kit: (BIG GRIN)
-Dahil hindi pahuhuli ang Econ at English, nagsuper combine sila para sa aphorism. Kailangan naming gumawa ng aphorism for English, makiki-extra daw kasi kami sa mga ginawa ni Einstein. Dahil hindi namin taros yung E=mc to the second power (nakakatamad gumalaw sa posisyon ko, hawakan yung mouse at i-click yung MS Word para magcopy-paste ng exponent), at ni umisip ng sarili naming original thought yt hindi na ma-capacitate ng over-stuffed brains namin, kinuha na lang namin yung applicable-to-life Econ line:
"There are no lost oppurtunities, only oppurtunity costs."
Meron pa sana kaming gusto i-share na pang-joke time na aphorism, kaso nga lang time na nun at last kami, kaya dito ko na lang ilalagay:
"We're not emo. Hindi lang kami marunong magsuklay."
:))
-ang pagkaloka-lokang section namin ay sinubok magbrainstorm para sa Room Decorating ng Nutrition month. Ito ang ilan sa mga theme namin, among others: Spongebob, Mt Olympus, Autoshop, Operation Tifany :)) Nabring-up nanaman ang walang kamatayang Chocolate Fountain :)) na last year pa dapat kasama. We ended up na Fiesta na lang yung theme.
Dave: (on food) Ambrosia!!! Ambrosia!!!
(Ambrosia is the food of the Greek gods.)
On the board:
THEME: Fiesta (Operation Tifany) :))
-Nakadiscover kami ng splinter sa kamay ni Madz.
Kit: Hala ka, Madz. Tanggalin mo yan!!!
Madz: Bakit? Delikado ba?
Kit: (in a rush of euphoria) DUH!!! Papasok yan sa bloodstream, iaabsorb yung nutrients mo, tapos tutubo!!!
Madz: Kit!!! Talaga??? Paano ko to tatanggalin???
Kit: Punta tayo kay Nurse Jeanne!!!
(On the way) Madz: Kit, tutubo talaga to?!?
Kit: Hindi. Mapupuncture lang naman siguro yung organs mo.
Madz: KiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiTTTT!!!
-Nagdidiscuss kami ng Room Decor theme nina Keeshia at Tifany.
Tifany: Diba meron sa Spongebob na si Sandy, yung may suot na aquarium?
Kit: Aquarium mo dyan! Space suit!
Keeshia: Ano ba kayong dalawa???
Kit: Sige, ha, mag-Spongebob tayo, tapos isaksak natin tong ulo ni Tiffy sa aquarium!!!
Keesh: Tapos let's paint the classroom yellow!
Kit: Yellow??? BLUE, under the sea!!!
Keesh: Eh!!! I wanna see what it's like to live in a pineapple!!!
Kit: Waaaalaaaaa!!! BLUE! Who lives in a pineapple under the sea...
...wala na kong maisip na funny stories. :(
But that's how wacky my week went, mostly. Dagdag pa dyan yung MAPEH Prod practice day, pero may Cantata practice pa ko. :p